Question

Moja żona ma 45 lat. Przez codzienne stresy stała się bardzo nerwowa. Denerwuje się tym bardziej, żona co dzień samotnie wychowuje dwójkę dzieci, ponieważ ja przebywam za granicą. Na dodatek opiekuje się starszą mamą.  
Problem się pogłębia, ponieważ żona stała się agresywna w stosunku do mamy i dzieci. Coraz częściej dostaje napadów agresji z nawet błahych powodów. Po napadzie często żałuje swojego zachowania i przeprasza bliskich.
Mimo, że sama zdaje sobie z sprawę ze swojego problemu, to obawia się wizyty u specjalisty. Boi się, że zostanie jej odebrane prawo do opieki nad dziećmi.  
Jak jej pomóc?

Answer 1

Szanowny Panie,  
jeżeli żona sama widzi problem to jest to najlepszy czas aby zgłosiła się po pomoc - oczywiście nikt nie chce aby ktoś wiedział że ma takie problemy. Jednak zaburzenia zachowania dopóki nie przeradzają się a akty agresji fizycznej są jeszcze do opanowania. Wiadomo, najlepsza byłaby w takiej sytuacji konsultacji psychiatryczna, jednak można również spróbować skonsultować się z psychologiem. Całkiem możliwe że jakieś dobre rady odnośnie umiejętnego rozładowania stresu będą wystarczające. Jeżeli natomiast psycholog nie poradzi sobie i będzie konieczna pomoc psychiatry to tym bardziej świadczy to o tym że jest dobry czas na podjęcie takich działań. Co do ryzyka ewentualnego odebrania praw do opieki nad dziećmi, jest do tego bardzo daleko. Samo nawet leczenie nie jest jeszcze takim wskazaniem, a z drugiej strony należy zdać sobie sprawę że jeżeli faktycznie u żony mogły rozwinąć się poważniejsze zaburzenia psychotyczne to wtedy dla bezpieczeństwa Państwa dzieci faktycznie nie powinna się nimi zajmować przez pewien czas. Jednaj jak pisałem wcześniej, przed konsultacją psychologiczno-psychiatryczną są to jedynie przypuszczenia.